مقالات آموزشی

بیماری عروق کرونر در اثر پرتودرمانی (بیماری قلب )

بیماری عروق کرونر در اثر پرتودرمانی

بیماری قلب دراثررادیوتراپی

بیماری عروق کرونرقلب بطور زودرس در بیماران بدنبال پرتو درمانی دیده شده است. انفارکتوس (سکته) میوکارد در بیماران خیلی جوان گزارش شده است بررسی های طویل المدت برای نشان دادن افزایش مرگ و میر قلبی عروقی بی نتیجه بوده اند. بروز بیماری عروق کرونر معمولا بفاصله 10 سال یا بیشتر از پرتو درمانی مشخص می‌شود. انسیدانس بالایی از بیماری شریان اصلی چپ و مدخل شریان کرونر است گزارش شده است.

بیماری دریچه ای همراه ناشایع نیست. باتکنیک های جاری شیوع گرفتاری کرونر در پرتو درمانی کمتر شده است. وجود هیپرکلسترولمی ممکن است فاکتور اضافی در بروز بیماری عروق کرونر ناشی از پرتو درمانی باشد. آژیوپلاستی با بالن و جراحی پیوند عروق کرونر در بیماران انتخاب شده موفق بوده اند در عین حال وجود فیبروز پریکارد و مدیاستن، جراحی را بلحاظ تکنیکی مشکل تر می کند.

ضخیم شدن دریچه قلب:
بیماری دریچه ای قلب در اثر پرتو ها، ناشایع بوده ممکن است سالها بعد علامت دار شود. این فرآیند پیشرفت آهسته داشته در مواردی که زنده ماندن بیمار طولانی شده باشد. احتمال بارز شدن ضایعات دریچه ای وجود دارد.زمان متوسط بروز بیماری قابل تشخیص دریچه ای 11ونیم سال پس از پرتو درمانی و زمان بروز علائم 5سال بعد می باشد. شایع ترین دریچه های گرفتاری آئورت و میترال بوده، نارسایی از تنگی شایع تر است. گرفتاری دریچه ریوری و سه لتی ناشایع تراند ولی تنگی زیر دریچه ریوی هم گزارش شده است.
تعویض دریچه موفقیت محدودی داشته است پریکاردیت فشارنده همراه شایع بوده بیماری عروق کرونر نیز ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. تعویض موفقیت آمیز دو دریچه میترال و آئورت گزارش شده است.

نوشته قبلی

ابلاسیون حرارتی برای درمان بیماری وریدی( لیزر درمانی واریس) چیست؟

نوشته بعدی

اسکلروتراپی فوم برای درمان واریس

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با ما