بیماریهای عروق لنفاوی محیطی (قسمت۵)

بیماریهای عروق لنفاوی محیطی

درمان لنفانژیت:
داروهای ضد میکروبی سیستمیک با توجه به نتیجه کشت باید مصرف شوند هرگاه نتیجه کشت منفی باشد لازم است از پنی سیلین استفاده کرد زیرا غالب اوقات عامل اتیولوژیک لنفانژیت همان استرپتوکوک است

درناژ ناحیه ابتلای اولیه نیز واجد اهمیت فوق العاده است تصاویر کمکی عبارتند از استراحت بالا قرار دادن اندام در سطحی بالاتر از قلب و پوشش ها و کمپرس های گرم عفونت قارچی احتمالی پا و علل لنفادم ثانوی نیز باید مورد جستجو قرار گیرد پس از آنکه حمله لنفانژیت بهبود یافت اندام را باید با حایل های الاستیک پوشاند تا از باقی ماندن ادم جلوگیری شود این پوشش ها را تا سه ماه بعد از بهبودی باید بیمار در برداشته باشد در حالات عودکننده همراه با لنفادم یا بدون آن تجویز دراز مدت داروهای ضد میکروبی به عنوان پیشگیری لازم است لنفانژیت خصوصاً در نسوج ایسکمیک بیماران دچار بیماری انسدادی شریان خطرناک است و تنها در این موارد است که گاه قطع عضو سریع ضرورت دارد.

جهت کسب اطلاعات کاملتر می توانید باتلفنهای کلینیک قلب وعروق اصفهان (کلینیک واریس اصفهان وفوق تخصصی قلب وعروق) دکتر هادی زاده (۵ و ۳۲۲۴۲۱۶۴ _ ۰۳۱
تماس بگیرید،
یا عبارت @nobattt رادرتلگرام سرچ کنید.

نوشته قبلی

بیماری های عروقی اندام ها 《قسمت دوازدهم》

نوشته بعدی

بیماری عروق محیطی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با ما