ترومبوز(لخته خون) (قسمت چهارم)

ترومبوز

از سایر تست ها هم می توان استفاده نمود که ازآن جمله روشهایی است که از ایروتوپهای مواد رادیواکتیو استفاده میکنند میتوان ممکن گرفت.در یکی از این تست ها که سینتی گرافی پلاکت خوانده می شود پلاکتهای که با ماده ی رادیواکتیو نشاندار شده اند به منظور مشخص کردن محل لخته به بیمار تزریق می گردد که به این امر و دنبال کردن مسیر عبور پلاکت ها در ورید ها در طی چندین روز کمک می کند.


درمان لخته وریدی(درمان ترومبوز):
بعد از پی بردن به بروز لخته وریدی ،پزشک باید در جهت یافتن علت زمینه ای پیدایش آن کوشش کند.دربرخی ازموارد نمی توان علت زمینه ای پیدا کرد.با اینهمه در مواردی که لخته بعد از مسافرتی طولانی با هواپیما یا اتومبیل یا بعد از جراحی یا استراحتی طولانی پیدا شده باشد ،توجیه کردن ان نسبتا آسان است.به عنوان یک قانون درمان فوری شامل داروهای ضد انعقاد ورقیق کننده ی خون مثل وارفارین یا هپارین یاموادمشابه آن می شود.در استفاده داروهای حل کننده ی لخته (ترومبولیتیک ها)نظیر آنچه در درمان سکته قلبی به کار میرود درهمه موارد توافقی وجود ندارد ولی ممکن است در برخی موارددرمان لخته وریدی استفاده شود.دوزهای کم داروهای رقیق کننده ی خون مثل وارفارین را معمولا باید تا چند ماه ادامه داد،ودر طی این مدت بایستی زمان انعقاد خون را به طور دوره ای هر چهار هفته یکبار بعد از رسیدن به مقدار مطلوب کنترل کرد تا از بروز عوارض خونریزی دهنده اجتناب شود .در بیمارانی که نمی توانند داروهای ضد انعقادی مصرف کنند(مانند آنها که یک زخم خون ریزی دهنده یا یک جراحی اخیر داشته اند) یک فیلتر چتری شکل به وسیله یک کاتتر در ورید اجوف تحتانی یعنی جایی که خون پاها از طریق ان به ریه ها میرود تعبیه می گردد تا از رسیدن لخته های بزرگ به ریه ها جلوگیری شود.
علاوه بر مصرف داروها فردی که دچار لخته در وریدهای عمقی شده است دربرخی موارد دوره حاد بیماری«در حدود 3تا5روز»در بستر استراحت میکند که در طی استراحت پاهایش برای جلوگیری از تورم بیشتر و تسهیل برگشت خون وریدی باید بالا نگهداشته شود.حرارت مرطوب و داروهای ضد التهابی مثل اسپرین یا سایر داروهای غیر استروئیدی قویتر هم در کنترل و تسکین شکایات بیمار بسیار مفیدند و به بهبودی کمک می کنند .استفاده توام انها با داروهای ضدانعقادی باید با احتیاط همراه باشد.با بهبود تورم در مواقعی که بیمار از تخت خارج می شود بایستی یک جوراب کشی «الا ستیک»سفت تا زیر زانو به پا کند.
بعضی از بیماران به نارسایی مزمن وریدی که یکی از عوارض دیررس متعاقب به لخته وریدی است دچار می شوند.این عارضه با تورم و تغییر رنگ یک یا هر دو ساق پا مشخص می گردد.در این موارد برای جلوگیری از تورم پای بیمار بایستی یک جوراب کشی (الا ستیک)به پا کند.

جهت کسب اطلاعات کاملتر می توانید باتلفنهای کلینیک قلب وعروق اصفهان (کلینیک واریس اصفهان وفوق تخصصی قلب وعروق) دکتر هادی زاده (۵ و ۳۲۲۴۲۱۶۴ _ ۰۳۱
تماس بگیرید،
یا عبارت @nobattt رادرتلگرام سرچ کنید.

نوشته قبلی

ترومبوز(لخته خون) (قسمت سوم)

نوشته بعدی

بیماری های عروقی اندام ها 《قسمت یازدهم》

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با ما