واریس درصورت عدم درمان می تواند در طی زمان پیشرفت کرده و عوارض بعدی را بدنبال داشته باشد.
درحقیقت به مرور زمان اتساع عروق واریسی افزایش یافته و این اتساع پیشرونده یکی از دلایل اصلی عوارض ناشی از واریس می باشد.
اتساع پیشرونده وریدهای واریسی شده باعث ایجاد تورم بویژه در ناحیه ساق پا و اطراف قوزک داخلی پا می شود.
تورم ایجادشده بسته به شدت آن می تواند علایمی را ایجاد نماید که از جمله آنها می توان به احساس سنگینی و درد پاها اشاره نمود.
از طرف دیگر این اتساع شدید می تواند با مکانیسمهای گوناگون باعث ایجاد زخم در پا ها شوند.
از سوی دیگر اتساع وریدهای واریسی می تواند باعث آسیب پذیری عروق شده و با ضربه ای کوچک ممکن است خونریزی اتفاق افتد.
از دیگر عوارض وریدهای واریسی می توان به بدشکلی اندامها اشاره کرد که بویژه در جوانترها بعضا غیرقابل تحمل خواهد شد .
عارضه دیگر عدم درمان واریس ایجاد لخته دروریدهای سطحی می باشد . این عارضه که اصطلاحا ترمبوفلبیت خوانده می شود می تواند باعث سفتی و درد و قرمزی و تورم ناحیه گردد.
تغییر رنگ پوست ناحیه ساق پا بصورت لکه های قهوه ای تاسیاه رنگ نیز از دیگر عوارض واریس می باشد.
درصورت مهاجرت لخته ایجاد شده در عروق واریسی بداخل عروق عمقی تر امکان آمبولی و خطرات ناشی از آن نیز وجود خواهد داشت.
با توجه به اینکه پیشرفته شدن واریس می تواند باعث ایجاد عوارض گوناگون شود که بعضا غیرقابل درمان بطور کامل خواهند شد توصیه می شود بیماران مبتلا به واریس در اولین فرصت ممکن نسبت به درمان و پیشگیری از پیشرفت بیماری اقدام نمایند.
