ادامه مبحث بیماری رینود:
پاتوفیزیولوژی :علت رنگ پریدگی در طی حمله پدیده رینود انقباض عروقی شدید یا اسپاسم شرایین انگشتان است که منجر به کاهش شدید جریان خون می گردد.
در مراحل بعدی حمله، شدت انقباض عروقی کمتر شده و مویرگ ها و وریدها ، به طور نسبی از خونی که هموگلبین آن به طور قابل توجهی عاری از اکسیژن می باشد ، پر می شوند. این امر مسئول بروز سیانوز است. به محض گرم شدن مجدد ، سیانوز با یک رنگ فوق العاده قرمز، جایگزین می شود که در ارتباط با پرخونی جبرانی است. در فاصله حملات ، جریان خون انگشتان معمولاً کم است ، خصوصاً در بیمارانی که تغییرات تروفیک دارند، اما ممکن است در برخی از بیماران طبیعی باشد. در بیماران بدون تغییرات تروفیک ، جریان خون دست ، در طی اتساع عروقی حداکثر، کاملاً مشابه افراد طبیعی است ، اما در آنهایی که تغییرات تروفیک دارند، شدیداً کاهش یافته که این امر بازتابی از تغییرات ساختمانی عروق خونی است.
پاتولوژی:در مراحل اولیه بیماری، عروق خونی انگشتان از نظر بافت شناسی طبیعی هستند. در موارد طول کشیده ای ، انتیمای عروق ضخیم شده است ک ممکن است که مدیا دچار هیپرتروفی شده باشد. در موارد شدید و پیشرونده ، ممکن است که انسداد کامل ناشی از ترومبوز اتفاق افتاده و به دنبال آن گانگرن( مردن بافت) نوک انگشتان رخ دهد.
ادامه دارد……
جهت کسب اطلاعات کاملتر می توانید باتلفنهای کلینیک قلب وعروق اصفهان (کلینیک واریس اصفهان وفوق تخصصی قلب وعروق) دکتر هادی زاده (۵ و ۳۲۲۴۲۱۶۴ _ ۰۳۱
تماس بگیرید،
یا عبارت @nobattt رادرتلگرام سرچ کنید.
