همانگونه که دربخش اول همین مبحث آنژیوگرافی احشایی (رگهای شکمی) اشاره شد دقیقترین روش تشخیصی برای بیماری های عروقی احشا داخل شکمی آنژیوگرافی است.
یکی از مواردی که آنژیوگرافی شکمی توصیه می شود در آنژین های شکمی است . آنژینهای شکمی بیماری هایی هستند که بدلیل کاهش خونرسانی به احشا داخل شکمی درد و یا سایر علایم شکمی ایجاد می شوند.
لازم بذکر استکه بدلیل خونرسانی های مختلف از شریان های گوناگون گاهی علایم آنژین شکمی مخفی می مانند.
واقعیت آنستکه شریان های بسیاری وظیفه خونرسانی به اعضا داخل شکمی را بعهده دارند که هرکدام خود به شاخه های گوناگون تقسیم شده و بنابراین ممکن است یکی از شاخه های عروقی دچار انسداد شده باشد ولی عضو مربوطه از شاخه های شریان های مجاور خونگیری کند.
در اینصورت ممکن است مطلقا علایمی رخ ندهد یا آنکه علایم مختصری بروز نمایند.
شایعترین علایم آنژین شکمی عبارتند از درد شکمی و کاهش وزن. درد شکمی این بیماران بسته به میزان درگیری عروق گاهی ملایم بوده و گاهی بسیار شدید می باشد و با غذا خوردن تشدید می شود .
همچنین این بیماران معمولا دچار کاهش وزن می شوند که در یکی از دلایل آن این است که این افراد با غذا خوردن مبتلا به دردهای شکمی می شوند و لذا از خوردن اجتناب می ورزند که این امر باعث ضعف و کاهش وزن آنان می گردد.
از آنجا که آنژین شکمی و کاهش خونرسانی به اعضا داخلی شکم گاهی خود را بصورت دردهای شکمی نشان می دهند گاهی با دردهای ناشی از التهاب و زخم معده واثنی عشر اشتباه شده و درمان صحیح برای رفع انها صورت نمی گیرد که همین امر ضرورت دقت نظر و توجه کافی به این موضوع رانشان می دهد.
دردهای شکمی ناشی از انسداد عروق شکمی غالبا پس از مصرف مواد غذایی خود را نشان می دهند. علت آنستکه پس از صرف غذا نیاز احشا داخل شکمی به جریان خون افزایش می یابد بدین معنا که متعاقب مصرف موادغذایی دستگاه گوارش نیاز دارد که حرکات مخصوص داشته و فعل و انفعالات بسیار گسترده ای را در راستای هضم و جذب مواد غذایی داشته باشد که همه این فعل و انفعالات نیاز به مصرف انرژی داشته که این انرژی از راه خونرسانی به احشا داخل شکمی بدست می آید.
بنابراین مانند سایر اعضا بدن چنانچه جریان خون احشا داخل شکمی به هر دلیل از جمله انسداد شریانها مختل شود می تواند باعث احساس درد و سایر علایم شکمی گردد.
برای تشخیص آنژین شکمی از روشهای گوناگونی استفاده می شود که دقیقترین روش تشخیصی آنژیوگرافی می باشد. در آنژیوگرافی شکمی همانند آنژیوگرافی قلب ابتدا نیاز به یک راه دسترسی به شریان می باشد که معمولا ازروش فمورال (استفاده از شریان کشاله ران) شیت مخصوص جایگزین شده ودسترسی به شریان های داخل شکمی میسر می گردد.
درقسمتهای بعدی ادامه مباحث مربوط به آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی عروق شکمی ازجمله آنژینهای شکمی وخونریزی های شکمی وسایر موارد مورد بحث قرار خواهند گرفت.
